Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Ανάθεση της δικαστικής συμπαράστασης του ψυχικά πάσχοντος προσώπου στο ΝΠΙΔ που το φιλοξενεί.



Στις αρχές του τρέχοντος μηνός Ιανουαρίου 2012 δημοσιεύθηκε, τώρα από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών, μια ακόμα σημαντική απόφαση* σε υπόθεση αντικατάστασης δικαστικού συμπαραστάτη. 
Ανατέθηκε η δικαστική συμπαραστάτη του πάσχοντος προσώπου στο ΝΠΙΔ που το φιλοξενεί.

Με σκοπό την αντικατάσταση του δικαστικού συμπαραστάτη είχαν κατατεθεί στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών δυο αιτήσεις. 
Η πρώτη αίτηση κατατέθηκε απευθείας (;) στη γραμματεία του δικαστηρίου από τους συγγενείς -αδέλφια του συμπαραστατουμένου, οι οποίοι αποτελούσαν μέχρι τότε το εποπτικό συμβούλιο της δικαστικής συμπαράστασης. Με την αίτησή τους ζητούσαν να οριστεί δικαστικός συμπαραστάτης ένα από τα αδέλφια του συμπαραστατουμένου.
Η δεύτερη αίτηση κατατέθηκε στο δικαστήριο μέσω του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών από την "Κλίμακα", τον φορέα στον οποίο ο συμπαραστατούμενος φιλοξενείται. Με την αίτησή της αυτή η "Κλίμακα" ζητούσε να οριστεί η ίδια δικαστικός συμπαραστάτης, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, στις οποίες έχουμε αναφερθεί εδώ και εδώ

Μοναδικό κοινό σημείο των αιτήσεων ήταν η αναγκαιότητα αντικατάστασης του δικαστικού συμπαραστάτη, αφού ο ορισθείς δικαστικός συμπαραστάτης -αδελφός του συμπαραστατουμένου, ήταν παντελώς αδιάφορος. Η κάθε αίτηση, όμως, απέβλεπε σε διαφορετικό σκοπό. 
Η πρώτη αποσκοπούσε να "νομιμοποιήσει", με την απόφαση που θα εξέδιδε το δικαστήριο, τις παράνομες αναλήψεις των αιτούντων συγγενών απ' τον τραπεζικό λογαριασμό του συμπαραστατουμένου, που ξεπερνούσαν τις 21.700 ευρώ.
Η δεύτερη αίτηση, η οποία να σημειωθεί κοινοποιήθηκε εκ του περισσού τόσο στη Δ/νση Ψυχικής Υγείας του ΥΥΚΑ, όσο και στην Ειδική Επιτροπή Προστασίας των Δικαιωμάτων Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές, απέβλεπε προφανώς, στο να προασπίσει τα δικαιώματα του συμπαραστατουμένου. 
Οι αιτήσεις συνεκδικάστηκαν. 

Δεν θα σταθώ στην απίστευτη θρασύτητα, που επέδειξαν οι συγγενείς κατά τη διάρκεια της δίκης, αντιλαμβανόμενοι πως ελλόχευε ο κίνδυνος να χάσουν το συμπληρωματικό τους "έσοδο". Στις περιπτώσεις αυτές οι συμπεριφορές ορισμένων συγγενών είναι, πλέον, σύνηθες φαινόμενο και στερεότυπη επανάληψη. 
Δυστυχώς, όταν προκύπτουν τέτοιου είδους οικονομικά θέματα, το συγγενικό ενδιαφέρον προς τον πάσχοντα δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

Δεν θα αναφερθώ εδώ, επίσης, στα επιμέρους νομικά θέματα, που προκύπτουν από την απόφαση. Επισημαίνω μόνο το ενδιαφέρον του ιστορικού καθώς και την πληρότητα του σκεπτικού της απόφασης, ολόκληρο το περιεχόμενο της οποίας μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


*Σημ. σχετικές αποφάσεις όπως λ.χ. τις υπ' αριθμ. 26991/2005, 32046/2006 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης  και την υπ' αριθμ. 379/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κατερίνης μπορείτε να βρείτε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου